Uzaktasın canım acırken
Yüreğimde sancılar başlamışken
sözlerimde hıçkırıklar gizlice
yarım yamalak kaldı sevişmeler
Haydi, gel demem mi gerek
masal bitti gör gerçeği
ÖLÜMÜN GÜLÜMSEDİĞİ SOKAKTAN GELDİM
Bir şafak doğarken sensizliği her sabah kucaklarken
Ve yeni bir gün doğarken ölüme selam vermenin ne denli acı olduğunu mu?
Ve ne zaman bir şeyi istesem olmadığı için
Ve seni nasıl olurda
- o sen misin --
o sönük yıldız sen misin
yürek ateşi sönük olan
dudakları çatlamış
ellerinin hasretini yüzene çalan
Oy ezo
Akşamları Çöker
Gece Kuşlar Uçuşur
Elimde bir Sigara dumanı saçlarımı yalar geçer
Ne ilk di nede sondu
Biranda çık karşıma
Takıl aklıma dolan boynuma
Gözler, sözler sana gelsin
Gel yanıma gir koluma
çalkala her bir yerin oynasın
Yeri göğü sallasın
sendemi kaldım sandın o ellerimi sende yaktımsa
sende mi kaldım kalbimi sana verdimse
köyleri yakan neron oldum bak bu gecenin sağır vaktinde
ne sen kaldın aklımda nede ruhun beynimde
sende mi kaldım sandım
kelimelerinin el firenini çek ağırdan susta git
omuzlarım da umut dolu oda yorgun sol yanı yatık
inşaat dediğin tuğlaları kırık sıvaları çatlak oda yaralı
düşünme düşümde düştüm dizlerim yaralı
ruhum bile biraz ham biraz ekşi
tüm renkler senin olsun ben benim..
yıldızlar aşık olmuş aya ay desen bir dolunay
‘’ S ’’
Sendin bana hayatı küstüren
Sendin benim hislerimle alay eden
Satırları sana yazarken ağladım
Sanki kendi hıçkırığım da boğuldum
SENİ BENDE YAŞATAN SENDİN SEN
Çiçekler açmış koynumda sen diye
Aslı çiçek değil sana dökülen özlemdir özlem
Bir çay gibiydin yüreğimde demlenen
Kokusu ile beni sende demleyen
SENİ BÖYLE SEVMEYECEKTİM
Sensizken kendi içimde kendi yalnız kalabalığımda yalnızım
Esir düşmüşüm hasretine kendi krallığımda
Nicedir Beyoğlu çılgınlığına dalmadım Kızkulesi gibi sessizim
İstanbul ey yedi tepeli bense yetmiş yerinden bereli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!