Ey fâni sevgili!
Aşkını Aşkımın içine koyup,
Karamadın beni vefâsız yârim;
Nefsini nefsimden gizlice soyup,
Aramadın beni vefâsız yârim..
Oysa ki sevdânda sırlar saklıymış,
Mecâzi mahbûblar nefsin aklıymış,
Hakîki Mahbûb'tur diyen haklıymış,
Taramadın beni vefâsız yârim..
Hakîki Mahbûb'a perde sevdiğim,
İsmindir evrâdım bilip gevdiğim,
Aşka kurbân diye sensin tevdiğim,
Varamadın bana vefâsız yârim..
Mutlak Güzel'e bak tecelli çokmuş,
Kaşların, nazarın sözde hep okmuş,
Kara toprak kadar da vefân yokmuş,
Saramadın beni vefâsız yârim..
Adem'in övgüsü şahsında O'na,
Şiirler elbette erecek sona,
Aşk hançerin kalbim üstüne kona,
Yaramadın beni vefâsız yârim...
Kayıt Tarihi : 29.3.2016 09:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!