Ne zaman mutluluğu yazmaya çalıştıysam,
kalemim hep tökezledi...
Ne zaman mutlu sona doğru sayfa açtıysam,
mürekkebim bitti.
Ne zaman sayfa atlayıp, mutluluğa göz kırpsam
yarım kaldı mutluluğum.
Anladım ki ben acılarla bütünleşmişim.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta