Vefalı kadın der ki… Şiiri - Ahmet Toper

Sevgim yemindir der benim mühürlü dudaklarımda
Sevinci acısıyla karma, yalanı gerçekle
Yalınlığın gezdiği bir bedene dokunan aşkla
Geçmişi yazar korkmadan, aydınlık geleceğe

Bana bakan tutkunun esiri bu ela gözler,
Akşamla bütünlediği aşkı kendi yıkar insanlar
Akıllarda merak edilen o hüzünlü sözler
Garipliği hapseder utanmadan ağlayan çocuklar

Önünde koskocaman yaşlanmış rüya
Selam! ! ! der karşıdan gelen tanrıya
Uyanan parmak uçlarıyla dokunur vefalı kadına
Anlatmaya başlar onu, umarsız bir haykırışla

Sev! ! ! der ona gücün yettiğince zamana
Yavaş yavaş sinsi bir düşe dalmaktır ki fırtına,
Sonra…
Dönüp bakacaksın dinen fırtınanın ağarttığı saçlarına,
Yaptığından asla pişman olmayacak kor dudaklarına,
Çaresizliğe dost, gecelere düşman, eksik bakışlarına…