Vedaya Doğru Şiiri - Mehmet Çiçek

Güneş damlar kayan yıldızlarımın ardından.
Karanlık düğümlenir boğazımın arasında.
Hiçbir çare yetmez gönül feryadına.
Yaralı yüreğim kapılır bu hicran’ı figana.

Mazide kalır yaşadığım her bir anı.
Unutulmuş ceset gibi çürüyor bedenim.
Göz ucumda toplanmış karıncalar.
Feleğin toprağında gömülüyüm şimdi.

Ne faydaki bitmez hayata olan sitemim.
Acıların en acısı titrek ellerimde şimdi.
Taşıyorum azabımı yaşayacağım yere doğru.
Ecelime gülse de gözlerim, yanıyor her bir içim.