Ey Hayat Şiiri - Mehmet Çiçek

Ey hayat!
Sana olan nefretimdendir bu sitem!
Neden mi?
Geceleri biri aç biri tok yatmakta,
Haklı haksızı ezmekte…
Sense yan gelip yatmaktasın.
Ey hayat!
Düşler, hayaller yıkılmakta…
Acıların ile umutları tüketmektesin.
Sense sigaranı eline almış
Kaybolan geleceğe karşı tüttürmektesin.
Ey hayat!
Nedir ki çocukların suçu?
Onların ölmesine
Savaşların çıkmasına seyirci kalıyorsun.
Ey hayat! Ey hayat!
Ömrünü tamamlamamış gençleri
En güzel baharında nasıl alıp götürürsün
Söyle bana her gece kayan
Yıldızların hesabını nasıl vereceksin.
Ey hayat!
Sevgiyle tutuşup başlayan aşkları
Bir öfkeyle nasıl yıkmaya cesaret edersin.
Ey hayat!
Sen kimsin ki kendini tanrı yerine koyuyorsun…