Veda Ya Da Ve Daha Şiiri - Güray Özçiflikçi

Kelimeler kifayetsiz, ben hoşlanmıyorum vedalardan.
Bana ulaşmak için geçmelisin denizler ve dağlardan.
Sonra belki bahsederim merhametinizden geriyken;
O denizlerde boğulmadım ben, hem de kâğıttan gemi iken.

Hevesim henüz yeniyken, ben ölmeye bile hazırdım.
Diyordum ki: her saniye adımı akıllara kazırdım.
Nasıldım bilmiyorum, zamanı biraz bekletin;
Çünkü korkuyorum büyümesinden bana karşı nefretin.

Gel gelelim, anlatayım bir mikrofon edinmemi;
Gel gelelim, anlatayım bin bir zorlukla didinmemi;
Gel gelelim, anlatayım saçmalıklarla yetinmemi;
Gel gelelim, anlatayım uçurumdan aşağı itilmemi.

Geri dönüşüm uzun sürer, gelmelisin benimle.
Karma karışık hayatım ve bütün düğümler elimde.
Çözülmeyecek, anlasana; gençliğimin kışındayım.
Elini uzatma n’olur, artık oyunun dışındayım.

Son bir kez yanımla ol, gel; onunla tanış, bak.
Kaçırabilir keyfini ama istemiyorum kaçmak.
Kaçıp gitmek uzaklara ve beraberinde alışmak,
Bu parçadan sonraki isteğim: Azrail’le tanışmak.

Kanat çırpmak insan işi, kuşlar neden telaşlı ki?
Hayatımda tanıdıklarımın hangisi bana yok açtı ki?
Destek olanlar vardı tabii, onlarla her şey yolunda.
Vedaları ben sevmem ama kâbuslarımız zorunda.

Toz pembe hayallere de ruhum nasıl kanarmış?
Engin deniz görmeyenler kendini korsan sanarmış.
Yalanmış... Sorma sakın, sık neden şimdi bıraktığımı.
Mikrofonumu paketledim, fırlattım kulaklığımı.

İhtiyacım yok artık çünkü hobim değil sabretmek;
Bana verdiğin tek şeyse elimdekileri kaybetmek.
Olsa da seviyordum, artık yok hiç bahanem.
Bir veda hutbesiyle: Elveda cehennem.