Ve Şiirlerimi Astı !!! Şiiri - Sadık Alçık

Sustum… kalem düştü, içim darmadağın,
Bir çift göz susturdu, ne aşk kaldı, ne yangın.
Her dizede onu sevdim, oysa anlamadı,
Sehpayı kurdu da şiirimi orda astı…

Bir söz bekledim, belki kalbim duysun,
Yorgun gecelerden bir sabah kucak bulsun.
Ama o her satırı, bir suç gibi yargıladı,
Gül diye uzandığım dikenleri bana bastı…

Ben ona baharlar büyüttüm hece hece,
O kışın ortasında dondu gülüşün ince.
Kalemim kırıldı, cümlelerim artık yetim,
Bir mısra sevilseydi, belki ben de yaşardım…

Şimdi sitemim bile sessiz, suskunum derine,
Ne yazsam eksik artık, yok iznin serime.
O bir efsane değil, o bir cellattı kelimeye,
Ve şiirlerimi astı… hiç acımadan, öylece.