Her sorunun başında bir suskunluk vardı,
Ve sonunda da.
İnsan, en çok kendi sesini yitirdiğinde
Yaklaşır hakikate.
Yürüdüm…
Ne bir varıştı aradığım
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta