Ve kalırlar…
Yaşadıkları acıları içlerine sindiremeden kalırlar…
Issız dağ başında avazı çıktığı kadar, hak etmedim ki diye omuzları titreyerek,
bağırarak kalırlar…
Yaşanmış anıların hatırına, suskunluğa dönüşerek kalırlar…
Oysa giden gider, ardına bile bakmadan, yıkıntıları görmek istemeden…
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
