Bir zamanlar çok şey söyledim sana,
bir gülüşün ardına şiirler sakladım,
suskunluğuna anlam yükledim,
ve hep bekledim…
belki duyarsın diye.
Ama anladım,
sevmek bazen bir çığlık değil,
sessiz bir yürüyüştür içe doğru.
Ve bazı yürekler
bağırmak yerine susarak sever.
Ben sustum.
Sana değil,
olmayan cevaba...
bir türlü gelmeyen dönüşe.
Artık anlatmıyorum rüyalarımı,
çünkü orada bile eksiliyorsun.
Bir bakışınla kurduğum dünya,
şimdi bir tek satırda boğuluyor.
O yüzden…
kalbim susmayı seçti.
Ne sitem,
ne umut,
ne özlem kaldı anlatılacak.
Bıraktım seni içimdeki en sessiz yere,
orada seviyorum hâlâ seni
kimsenin bilmediği,
senin duymadığın
bir dilsiz sevda gibi.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 07:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!