Ve güz geldi Ömür Hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde.
Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı, yüzüm ömrümün atlası, düzlükleri bunaltı, yükseklikleri korku, uçurumları yıkıntılarımla dolu bir engebeler atlası. Yaşamak bir can sıkıntısı mıdır Ömür Hanım?
Her şeyi iyi yanından görmeyi kim öğretti bize? Acıyı görmeyen insan, umutsuzluğu yaşamayan, iliklerine dek kederin işleyip yaralamadığı bir insan, mutluluktan, umuttan, sevinçten ne anlar?
Göğü görmeden, denizi görmeden maviyi anlamaya benzemez mi bu? Bir güz düşünün ki Ömür Hanım, ilkyazı olmamış, yazı yaşanmamış. Böyle bir güzün hüznü hüzün müdür? Başlamanın bir anlamı varsa bitişi göze almak, bitişin bir anlamı varsa başlangıcı olmak değil midir?
Tamamını Oku
Kutlarım hocam.
"Yağmur yağıyor ömür hanım...gökten değil, yüreğimin boşluğundan ömrümün ıssız toprağına...Ve ben sonsuz bir düzlükte bir küçücük bir silik nokta gibi eriyip gidiyorum." bu kısım sanırım beni çok etkiledi . Tebrikler
"Susmak yalnızlığın anadilidir" Bu şiirdeki bu söze yasladım gönlümü uzun zamandır. Sus pus hâlim anlamını bulmuş oldu.
Yürek şiir olmuş yansımış sadece
Yaşamı düz bir çizgide tutmak tükenmektir. ..
muhteşem bi anlatım..
Yalnızlığın ana dili susmaksa,içe dönük konuşmalar kaçınılmaz...
Saygılar yazıcıya.
sözün bittiği kelimelerin acze düştüğü nokta...bu şiire yorum yapmak haddim değil...sadece saygı ile eğiliyorum...
harika bir şiir .....hiç bıkmadan defalarca okuyabiliyorum...:(bir ömür hanım olarak :) :) :) :)
her okuduğumda elimden tutup beni ayağa kaldıran şairine binlerce teşekkür.teşekkürler ömür hanım beni yalnız bırakmadığınız için.
Bu şiir ile ilgili 40 tane yorum bulunmakta