dün gece ölümü bahçende ağlarken gördüm
bir ceylanı dört yandan vuran ormana
bahçemiz dediğim için beni bağışla
bağışla
oku sadağından çıkmış
avcılar etrafı kaplayana dek
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Ölümün bile zulmüne ağladığı bir bahçe...Bir ormansa hayat...
Ne suçu var ki yalnızlığın kısır memelerinden durmadan süt sağan gecelerin ?
Nilgün Aras şiir cangılından dolunayda bir salvo...
İğneleyici...Sarsıcı...Tam da olması gerektiği gibi...
Saygımla Sayın Şair...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta