Ve ardından hiçbir şey diyemezsin

hayat bir pamuk ipliği
tükendiğin bir noktada
çekilir
ve kopar...
direnemezsin...
geri getiremezsin...
va ardından
mukadderat dersin.
aşk ki hayatımızın en sağlam mabedi
yıkamazsın...
harcına sevgi karılmış dersin
payandalarına da biz...
yıkabilirsin belki de
bir tek tuğlanın çekilmesi kadar basitçe...
tarih hangi mabedi ölümsüz kıldı ki
sen başarasın.
aşk ki
paylaşmaktır
niyet
olmak
samimiyettir vermek...
niyet samimiyeti paylaşmaktan ıraksa
bahane o nur suz tuğla da bulunur
çekilir...
yıkarsın...
ve ardından hiçbir şey diyemezsin...