Vazgeçtim Şiiri - Serpil Koçar

Her şeyden vazgeçtiğim bir noktadayım
Heybemi doldurdum bu hayattan beklentilerimi
Derledim topladım bana dert olan her şeyi
Şimdi vazgeçiyorum sevda'ya dair her şeyden

Vazgeç gönlüm vazgeç dedim usulca
Kimse görmeyecek yüreğini, acıyan yanlarını
Merhem olmayacaklar seni seviyorum diyenler
Şimdi sırtla heybeni kendi omuzlarına, sırtına
Yürü kendi yolunda başın dimdik aslanlar gibi

Sen büyüttükçe sevgini, yüreğinde gönlünde
Kayboluyor ortadan seviyorum diyenler neden
Peşinden koşup gönlünü çalmaya çalışanlar nerede
Vazgeç gönlüm, vazgeç deli yüreğim, vazgeç
Kimse görmeyecek ,senin ne kadar sevdiğini

Biliyorum yoruldun sevginin peşinden koşmaktan
Tam da bu defa oldu derken yine koca bir boşluk
Yüreğimin sancısı tutuyor sil baştan acıyor
Affet yüreğim affet, yine seni üzdüğüm için
Şimdi vazgeçiyorum yüreğimi acıtanlardan

Haydi yine beraber ağlayalım, beraber avunalım
Topladım bütün duygularımı doldurdum heybeme
Şimdi tutalım yasımızı geçecek geçecek diye
Bak yine vazgeçtim, yine uzaklaştım usulca
Yoksa daha çok acıyacak, yanacak yüreğim
Vazgeçtim her şeyden, bizi yalnız bırakanlardan