Vazgeçtim Şiiri - Ümit Uzunhasanoğlu

Sadece sana yaşlanabilirdim,
Oysa, ölüyüm şimdi.
Sana dokunduğum, takvimden beri,
Sana susarak ve haykırarak,
Yalınyanlızım şimdi ve yalınayak.
Derin, kederin, aklanırken saç tellerimde,
Senden bile vazgeçtim,
Bana bir gülüş bırak.

Vazgeçtim… Tohumu çürümüş, gül bahçelerimden,
Renkleri sana dair resimlerimden,
Yazdığım şiirlerden,
Sakladığım sözlerden.
Vazgeçtim… Dolmadığın her günden.

Bak! Bu son ölümüm belli.
Bin aslanın pençesinde, kanarken kelimelerim.
Attığın her adımda, ölüme kitlenirim.
Duymazsın,
Görmezsin,
Aldırmazsın… Bilirim.
Bu sebeple;
Yazılı bir kağıt yolluyorum, aklının her köşesine.
Arada, küçük kızımı, saçlarından okşa,
Kapımda, her sabah bekleyen kediye,
Bir kap yemek ver, çiçeklerimi sula.
Seni mutlandıran, her kışın ardından,
Kederli her baharda,
Beni hatırla…