Vazgeçmek Şiiri - Muhammed Yağmur

Sevdim…
İnkarı olmayan, iz bırakan bir sevdaydı bu.
Bir tebessümüne ömrümü adayacak kadar,
Bir susuşuna gecelerce ağlayacak kadar çok…

Bekledim,
Bir umutla değil,
Belki acıyıp döner diye…
Ama sen hiç dönmedin,
Ben de her seferinde biraz daha eksildim.

Anlamanı istedim önce,
Sonra anlamasan da olur dedim,
Yeter ki gitme…
Ama gittin.
Ve gidişin her şeyi susturdu bende.

Artık konuşmuyorum içimle bile,
Çünkü ne söylesem seni getiriyor.
Adını andığım her harf
Dudaklarımı kanatıyor.

Yoruldum…
Kendime bile itiraf edemediklerimden,
Sana verdiğim değeri
Senin bile bilmemenden.

Ve işte şimdi —
Kalbim hâlâ seninle doluyken,
Ben senden vazgeçtim.

Sana değil…
Sana ulaşmaya çalışan hâlime elveda dedim.
Sevdiğim için değil,
Sevdikçe yok olduğum için bıraktım.

Artık ne dua ediyorum gelişine,
Ne de şiir yazıyorum gözlerine.
Bir yangın gibiydin içimde…
Şimdi sadece külleriyle yaşıyorum.