Ey,küçük sandal!
Balıkçı teknem
Taşı beni.
Gidelim gün batımına doğru.
Yeni doğan bir gün var çünkü.
Yeniden başlamak var hayata
Başlamak var gün batımında.
Ve bir uyanış
Sulara gölgesini düşüren
Karanlığı boğarcasına
Boğarcasına bir uyanış var.
Ve böylece
Böylece kaybettiğimiz herkesi
Geri istiyoruz belkide.
Geri çağırıyoruz onları.
Gelirler mi acaba?
Gün batımını izlemek için
Yollara düşerler mi yeniden?
Tanrıdan son bir gün batımı için izin isteyip
Bulutların arasından sıyrılan bir sandalla
Berrak sularımıza yıldırım gibi düşerek
Düşerek gelirler mi yeniden?
Yeniden kahkahalar atabilir miyiz birlikte?
Dalgalara karşı kulaçlarımızla
Yüzebilir miyiz yepyeni bir geleceğe doğru?
Gün batımını seyrederken
Seyrederken dönerler mi aramıza yeniden?
Lütfen!
Lütfen,tanrım!
Son bir gün batımı için
İzin verin
Kaybettiğimiz
Bütün sevdiklerimize.
Ve yine
Çocukların ayaklarıyla şıpırdattığı sularda
Ve tozlu yollarda
İşte yine
İşte hayatımızda
Gün batımı var...
Kayıt Tarihi : 2.10.2007 00:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!