Mutluydum bir zamanlar…
Adım mutluluk, soyadım huzurdu.
Gülüşüne kilitliydi gözlerim,
Nefesinle bayram ederdi tenim,
Ve sesinle doluydu kulaklarım.
Hane-i gönlündü yuvam,
Bağdaş kurup oturmuştum ev sahibi edasıyla
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
