Bir sevdiğim vardı Suriçi'nde.
Adı Vaveyla.
Rüzgar sesinde dururdu,
Yağmur ilk onun saçlarına düşerdi.
Bir bakışına Ay gülerdi.
Bir bakışına kurşun yön değişirdi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var