Vatan Bir Avuç Toprak Şiiri - Erol Başçı

Yaşanmışlık olmasa
Vatan,
Bir avuç toprak...
Gözler, kısılınca geçmiş dolmasa
Kim alttaydı bilmese bir kaç nesil
Kim köktü, kim yaprak?
Vatan,
Bir avuç toprak...

Hangi mevsim nerede gün boyu sağanak
Hangi ovada, yer susak, çatlak, kurak
Neresi asude, nerede yığınak
Bilmesek,
Vatan, bir avuç toprak...

Harmanında yoksa ana, ata, şehit
Eyvanında kızlar, gelinler göz ıslak
Yoksa yürekte kazılı kutlu ahit
Fışkırmazsa tohumundan, emdiğin
Yükselmezse, salınıp sancak
Vatan,
Bir avuç toprak...

Rehin değilse, ay yıldızına kalbin.
Mabedindir diyerek, senin ancak
Emretmediyse asırlardır din-i mübin
Ormanına kurmadıysa deden, torunun salıncak
Suyunda yunup, kuruyup altında gök kubbenin
Kokladıkça rayihası, tutuklanıp benlikte
Canınla birlikte vermeyecekse geri ciğerin
Vatan,
Bir avuç toprak...

Üstümde serilmiş sonsuz bir alem
İçimde imanım, ülküm aşılmaz kalem
Günahım, sevabım
Suçum neyse, şükür cevabım
Ben toprak
Toprak,
Bir avuç vatan...