Güz ışıkları damlarken
Kirli camlarıma
Sararmış umutlardır dökülen
Unutulmuş kasım akşamlarımın
Parke taşlı kaldırımlarına...
Hayata dair öylesine ürkeğim ki
Öylesine umutsuz
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir umut kokuyor, kirli de olsa camlara vuran ışıklarda .. tüm ürkekliğine rağmen şairin ... kutluyorum yüreğinizi ...
Sevgimle ...
Evina ...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta