İnsan var oluşta sadece insandı...
Sonra birileri geldi insanları ikiye ayırdı artık kadın ve erkek vardı. Bu ayırmayı o kadar çok sevdiler ki Tuttular onları da ikiye ayırdılar. Baktılar ayırdıkça güç daha kolay elde ediliyor. Ayırdıklarını da ikiye ayırdılar. Düzen öyle ikiye ayıra ayıra devam etti. Birileri gittikçe fakirleşti
birileri gücüne güç kattı.
Ve en büyük yalanı matah bir şeymiş gibi uydurdular "Zirve tek kişiliktir"
Oysa becerdikleri yegane şey büyük kalabalıklarda Tek kişilik yalnızlıklar oldu...! ! !
Aşk başlamadan güzel,
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...
Devamını Oku
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta