Varmış!
Hayatı, bitmeyen bir bahar sandım,
Gördüm ki, bu ömrün yazı da varmış,
Gençliği, oyuncak bir sefer sandım,
Anladım, bu ömrün güzü de varmış!
Fark ettim, gündüzler hep bitiyormuş,
Akşamlar oluyor, gün batıyormuş,
İnsan, gerçekle kalkıp yatıyormuş,
Hissettim, zamanın sözü de varmış!
Yüzüme baktım da, çizgiler olmuş,
Gözlerin feri yok, morlukla dolmuş,
Şakaklarım çökmüş, benzim de solmuş,
Anladım, hayatın izi de varmış!
Beyhude geçirdim, bunca zamanı,
Gelmeyecek sandım, Hakkın fermanı,
Kalmadı, tükendi dizin dermanı,
Bu ömrün sonunda, sızı da varmış!
Mezarlara baktım, binlerce beden,
İşte hakikat bu, gelmiyor giden,
Sorguladın mı hiç, niçin ve neden?
Ölümün, solduran yüzü de varmış!
Kazım Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 21 Şubat 2021 Pazar/ 09.00
Kayıt Tarihi : 4.3.2021 10:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!