Varlığına Bin Şükür Şiiri - Yavuz Erdin

Gecenin hüznü çöktüğünde üzerime.
O tatlı sesini düşünür huzur bulurum yüreğimde.
Mutlu koyarım başımı yastığıma döşeğime.
Varlığına bin şükür,şükür seni bana verene.

Artık yalnız değlim bu alemin içinde.
Yüreğimi yaslayacak bir yürek buldum ennihayetinde.
Bir tatlı sözün kaldı duymak içinde.
Varlığına bin şükür,şükür seni bana verene.

Oysa ne mutsuzdum,ne umutsuz senden önce.
Mümkün olmaz diyordum senin gibi biride.
Tüm güzellikleri buluşturmuş Rabbim senin yüreğinde.
Varlığına bin şükür,şükür seni bana verene.

Hep dualarımdasın eksikliğini görmeyeyim diye.
Sana hasret kalmayı hiç istememde.
Sende yokolup gitme hep kal benim gönlümde.
Varlığına bin şükür,şükür seni bana verene.

Ne yazsam yeterli değil anlatamam hislerimi.
Öyle bir hal ki bu,bulamam aradığım kelimeleri.
Duygularımı anladığında göreceğim hak verdiğini.
Varlığına bin şükür,şükür seni bana verene.

Bir tesadüf değil inan sana karşı hissettiklerim.
Rabbimin takdiridir ben üstüne ne diyeyim?
Kurulduğun taht senindir ebedi orada kal isterim.
Varlığına bin şükür,şükür seni bana verene.