(Yaşamalı Üstünler!)
is tutmuş bulutlar arasından süzülen cılız ay ışığı,
titriyor aydınlatmaktan korkar gibi varoş sokaklarını.
şehrin üstüne çöken binlerce aracın uğultusu,
ninni gibi gelir,
bazen gülüşen bazen ağlaşan şekilsiz evlerin soğuk odalarına.
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta