Ey özlenen bilesin
Sen mutlu ol diye bütün gökyüzünü gözlerine boyardım
Mutluluğun bilinsin diye de
Yâr yeryüzünün bütün kuytularında gülüşünü çınlatırdım.
Ah varlığı yokluğu şiire esin
Keşke çıkıpta bir çay içimi gelebilseydim, gelebilseydin
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta