Vardiya-kırbaçvari Şiiri - Dursun Özden 3

vardiya kırbaçvari

ey! yiğit öncü, alev kanatlı küheylan, zülfikarı yılan, o bir süvari
başında baret-kanlı iş tulumu, cepkeni mor-gülüşü havalı-safari

kam ana; sevdasını oya gibi işler, özlü sözü kulakta küpe, telkari
kanayan mavzer uykuda, göz-gez-arpacık pusuda, vur emri idari

alın teri-göz nuru-nasırlı el; kaçkın, göçkün, sürgün; o azılı bir firari
yüce hak-saklı emek, artı-değer, sömürü farkı-feleğin çarkı-o askari

bu sevda-tek nefeslik bir ömür; yitik zaman ışığı gölgesi-o kimin yari?
ve devrim, eli öpülesi kadınların ayağının altında cennet nuru, nazari

kavga bitti; kötülerin şerinden, yerinden, derinden gelen nara
kavga bitti; oysa yaşam akla-kara, yitik düşlerde hep beni ara

ve karanlık sesin korkusu; medeniyet yontusu, orası bitpazarı
ağırlığın kaç dara-kaç para? kem gözden ırak et, okuru-yazarı

“merhaba ey güzel çiçek!” merhaba uyuyan darı
ve zalimler bize; mutlu olma-ağız dolusu gülme
ve insanca yaşam şansı vermedi, onlar soytarı

"ya özgür vatan-ya ölüm!..” mazlum çığlığı-arı
fabrikada, tarlada, okulda; dayanışan alanları
o yanan ışık aşktı, güneşti; yanay, al-mor-sarı

"çav bella, çav, çav…" karanlıktan kurtuluş şiarı
müjdeleyen, çoban ateşi şavkı, güneş-çiçek açtı
eriyen göğün karı, her kardelen-aşk olsun baharı

dursun özden