Vardığım beyaz çimenlikler çabuk soldu,
Zaten yüz tutmuşlardı hayata.
Karnımda ki sancılara gebeydi hayat,
Hüzünlerinlerini aldırırcasına başka hayatlara..
Zihinlerimizde yaşattığı bu paradoks hükmediyordu bedenlerimize,
Yeraltından yolladığı zaptiyeler tohumlarımızı içiyorlardı..
Aslında bizlere sunduğu ampul önümüzü karartmaktan başka birşey vaad etmiyordu..
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
