ne diyeyim
ne demeyim
soru işareti yok
selam
ve
kelam
o da yok
var olanla
olmayanı
bilenle
bilmeyeni
var say ki
soran da yok
sana daha yazmadım
sen henüz okumadın
var say ki
daha tanışmadık
yazılmadı say yazılanları
yazılan okunmadı
ve henüz yazılmadı hiç bir şey
var say ki öyle olsun
kimse görmedi
duymadı
bilmedi
sen öyle var say
uzayın
neresinde olman
duymana engel olurdu
neresinde durman
yüreğine
zor gelirdi
var say ki
ben henüz yazmadım
sana daha
yazılacakları
gerisini sana bıraktım
yazmadıklarımı
yazabilseydim eğer
i.ö üçyüzkırkbirdekileri
görebilseydim eğer
i.s altıyüzyirmiikiyi
belki yaşadım sayardım kendimi
onlarla olabilseydim...
orda kalabilseydim
dinletemedim
kalamadım
i.s ikibinyedide
bir gece vakti
tanımadığım
görmediğime
yazdım
var say ki
ben bunları yapmadım
ben henüz
daha senle tanışmadım
ve sen bunları okumadın
var say ki sen
sen hiç var olmadın
bir gece vakti
ben seni sormadım
sen beni bilmedin
i.s bindokuzyüzkırkbeşte
bir çocuktun japonyada
bindokuzyüzdoksandokuzda
sakaryada
beş katlı bir binanın altında
bir anneydin
çocuğun kollarında
ve Amerikalıydın
her şeye inat
filistinde
dozerlerin altında
bir genç kızın
yüreği idi
yüreğin
var say ki sen daha doğmadın
bağdatta
bomba yüklü kamyonla
dalan şehrin içine
içime
gökyüzünden
inen bombalara
daha isyan edemeden
gül bahçende
hanende
makinelilerlerin seslerini
daha duymadan
patlayan bombalarda
annenin
karnında
henüz sekiz aylıkken
gelemeden dünyaya
açamadan gözlerini
annesiyle ölen çocuk
var say ki sen
doğmadın daha
var say ki sen
henüz ölmedin daha
bu yürek
ölmeden daha
Mehmet Demirkapı-01.04.2007
Mehmet DemirkapıKayıt Tarihi : 1.4.2007 01:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
AAAh hayat demek geldi içimden.Onur Akın gibi..Ben nasıl yazdım bu şiiri.Bildim mi.Bu nasıl bir şey ki? Bir kelimenin arkasına takılan...Diğerlerini çeken..Nasıl bir şey yürekten geçen..İşte bir anda hiç tanımadığının bir sözü ile boşalan..Ham ve olmamış sözler üstelik..Aaaah kelimeler.Hayatın şifresi.. Kim bilir bir gece vaktini..Uzaktakine yazmak..Tanımadan yazmak..Metrodaki genç kızın yüreği gibi..Bir genç kızın sözlerine takılman... Oltaya takılan bir balık misali tüm çırpınışlarım...Bir yarım saatte..Belki de bir saati bulan..Beni tarihin derinliklerine gömen..Beni bu güne çıkartan..Ve sözleri savaş meydanlarında savrulan bir kılıç gibi sallayan yüreğim..Titreyen yüreğim..BEN BU ŞİİRİ KİME YAZDIM?

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!