Gecenin sessizliğinde kendimi dinliyorum.
Kalp kırgınlıklarımı, kayıplarımı sınıyorum.
Benim dünyam…
içimde yaşattıklarım, kopan fırtınalarım, yorgunluklarım, başaramadıklarım, üzüntülerim….
Hayatımda herkes vardı ama ben yoktum,
hepiniz bana yakın, bir o kadarda uzaktınız,
Çünkü beni hep gördüğünüz gibi sandınız,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta