Gecenin sessizliğinde kendimi dinliyorum.
Kalp kırgınlıklarımı, kayıplarımı sınıyorum.
Benim dünyam…
içimde yaşattıklarım, kopan fırtınalarım, yorgunluklarım, başaramadıklarım, üzüntülerim….
Hayatımda herkes vardı ama ben yoktum,
hepiniz bana yakın, bir o kadarda uzaktınız,
Çünkü beni hep gördüğünüz gibi sandınız,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta