Soğuk acıyor yüzümde
İnsanlar itiş kakış
Ve yedi vapuruna yetiştim..
Kalbim boynumda atıyor
Ayaklarım buz, mevsim kış!
Gözlerim bekleşiyor aralarında
Put gibi kağıt insanların..
Neredesiniz bu akşam
Yeşil mantolu adam?
Sizinle dalıyordu yalnızlığım
İş dönüşü akşam denizinde..
İnandım, kalabalıklarda sevgisizdiniz
Yalnızlığınıza dokundum sizin
...Çok sessizdiniz..
Saçlarımız beyazlanırken gençleştik sizinle
Düşlerimizde nerelerde dolaştık!
O kadar sevdiniz ki beni
İçim 'hiç'e boşaldı mutluluktan
..Ve derken işte bu akşam
Vapur bomboş..Bir ben
..Bir de o pencere kanarı boş!
Baktım giderken
Gözümden yaş düştü iskeleye
Elim elimi tuttu
Gönlüm yeşil mantolu adamı unuttu!
05.Ocak.1989
Ayşenur YazıcıKayıt Tarihi : 15.4.2003 04:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yakındakilerle bir jetonluk ahbaplığımız:)
Barış Aluk.
Çok değil bir kaç yıl önce
ilk turlarını atarken yeryüzünde
hiç farkedememişti
yaşamın bir tiyatro
kendisinin
'Evde kalmış kız'
rolünde olduğunu
Çok değil bir kaç yıl önce
volta atarken yeryüzünde
hiç farkedememişti
bu tiyatronun toz pembe olmadığını
anladı
karısının tırnaklarını hissettikçe
sahnedeki genç adam
Çok değil birkaç yıl önce
genç adam
ve evde kalmış kız
bu sahnede
son perdede
evlendiler.
TÜM YORUMLAR (5)