İnsan yaşadığı yere ait değildir, bildim.
Yolları arşınlayan bir tekerlekle dertleşirken
Diyeceklerini bir türlü diyemeyen boş gözler selamladı beni
Gözlerim istikbale kucak açan çocuk kadar heyecanlıydı
Bir gün bu şehre geldim
Yalnızlık karşıladı beni bütün serzenişiyle
Van'a veda edilse de unutulmayacak kadar güzel bir şehir...
Medeniyetlerin beşiği olduğu kadar, gerek dostluk, gerek tabiat ve gerekse samimi duyguların beşiğidir... Köklü çınarlar gibi hep daimdir ve hep özlem yüklüdür...
Orada doğup büyümek bir ayrıcalık olduğu kadar, görev icabı gelenler gelmeden önce çok çekimser kalsalar bile gün gelip ayrılışları hep hüzünlere sahne olur ve nereye giderlerse gitsinler hep arar sorarlar hatta dönüp izinlerini oralarda geçirirler...
Güzel şiirinizi Kutluyorum İbrahim Bey... Bir Van'lı olarak gurur duydum diyebilirim...
Teşekkür ediyorum... Selam ve Saygımla...
Teşekkür ederim Bülent bey. Bu nazik ve hoş yorumunuz beni oldukça mutlu etti. Van her zaman benim için unutulmaz olacaktır. Vana ve vanın kıymetini bilen vanlılara selam olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta