Vals Şiiri - Cenk Koyuncu

gittin, sessizliğin sonrası bahar sarısı
fotoğraflar kadar cansızsın şimdi
yüreğimin albümünde çevrildi sayfan
sonluydu, sonsuz oldu suretin; kararan!

gittin, sensizliği oyun sandığım sabahlara
saldın beni, perdesini kapadın yğreğimin aşklara
bir kenar mahallede çıkmaz oldu sokağım
sustu aryası aşkın, yarım kaldı opera!

gittin, sonsuzluğunu yaşayarak tükenirim şimdi
dördüncü vemre düştü yüreğime, bu yangın;
bu zaman dışı kalmış yakuti sesi ışığın, aşk ışığının
söndü sesi sahnenin daha perde kapanmadan!

gittin, saklı kalan bir zamana gömülerek,
ummayı unutarak ve anımsamayacak kadar dalgın
karanlık geçmişinin girdabına dalarak, karanlık
geçmişinin girdabında yaşayarak, gittin...
- gittin, her akşam ıssız; ruhun karışıyor suya!...