ömür defterinden bir sayfa daha koptu
ümitler hayaller ümitsizce yok oldu
bir yokuş başında yorgun gözler gönüller
doğan birkaç ümit yazık onlarda soldu
geldik yolun sonuna kalkmadan düşerek
aktı heran gözyaşı ağlayıp gülerek
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
