ömür defterinden bir sayfa daha koptu
ümitler hayaller ümitsizce yok oldu
bir yokuş başında yorgun gözler gönüller
doğan birkaç ümit yazık onlarda soldu
geldik yolun sonuna kalkmadan düşerek
aktı heran gözyaşı ağlayıp gülerek
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
