Bu şiiri bir Aralık sabahı, saat yedide yazıyorum.
Uyku tutmamış, kan çanağı gözlerim ile yazıyorum.
Gönül kalem, yine en güvendiği yerden darbe almış.
Ne düşüneceğimi bilmediğim anda yazıyorum.
Dışarıda o biçim bir yağmur, hava çok bozuk…
Yüreğimde fırtınalar kopuyor, ortalığı yıkasım var.
Zar zor ayakta tutmaya çalıştığım bu sevdayı,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta