Vakit Tamam Şiiri - Ahmet Kaytancı

Ben bu dağların tutkunuyum
Bu ağaçların, bu kuşların
Sesiyle yoğrulurum.

Burada sular delice akar
Burada insanlar bir başka bakar
Burada çiçekler,burada topraklar.burada yapraklar
Bir başka kokar.

Bir başkadır lisanı
Bir başkadır insanı
Bir başkadır Mehmet’i, bir başkadır Hasan’ı
Yüksek sesle bağıramaz kimse
Bir başkadır buranın isyanı.

Kimse duymaz feryadını
Kimse anlamaz derdini
İki dağ arasına sıkışmış bu toprakların
Kimse bilmez adını.
Sen anlamazsın be güzelim
Sen görmezsin be yiğidim
Bir başkadır buranın genci, bir başkadır kızı,
Bir başkadır buranın kadını.

Gelincik çiçeklerini görmeden
Çiçeklerden eldivenler örmeden
Sen ben olup, her haneye girmeden
Göremezsin güzelim,bilemezsin yiğidim
Kaç hanede kaç bebe ağlar
Kaç hanede isyan, kaç hanede,kaç yürek dağlar.
Kaç hanede huzurun adı
Kaç hanede ekmeğin tadı vardır.
Buralarda bahar güzel
Buralarda sevdalar özel
Buralarda hava soğuk, kışın kardır.

Dedim ya güzelim
Söyledim ya yiğidim
Ben bu dağların tutkunuyum
Bu havanın,bu suyun, bu insanların
Yalnızlığın kader olduğu
İsyanın dibe vurduğu
Çiçeklerin açmadan solduğu
Yanık yüzlü çocukların, kara kaşlarına
Ak saçlı dedelerin, umut dolu düşlerine
Gelinlerin oyalarına, anaların işlerine
Gençlerin gülüşlerine
Vurgunum.

Acıdır söylemesi ama, burada sabah olmuyor.
Uyanmıyor yiğitlerimiz, kalk borusu çalmıyor
Her gün aynı yalan, hiç kimse doymuyor
Ben her sabah yeni bir gün diye beklerim
Ne zaman uyanacaksınız be yiğitlerim.
Ne zaman kalk borusu çalacak
Ne zaman bu dağların sesini tüm Türkiye duyacak.
Ne zaman?
Yeter artık vakit tamam.

İçimizdeki Ses Sayfa:26-27