Konduğu dallarda bülbüller,aşkla öterken.
Vahşi arzuların çığlığı yükselir ormanlarda.
Sığındığın gölgen,zaman sacında tüterken.
Kuruyan dallar,sessizce ağlar sabahlarda.
Sevda tepesinde oynaşır,gönülde hayaller.
Kavak yellerinde dans eder,yapraklar gibi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta