Vahşen - 6 Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

gün batıyor
gümüşe dönen yüzü
gülümsüyor
gölün üzerinde oynuyor renkler
gül bahçelerinden.
görünüp kayboluyor mavi
grup vaktinin raksından.
gecenin sesini dinliyorum
gözlerim doluyor
gönlüm ne kadar aç
gam yüklemiş şehir bana
garip düşmüşüm meğer hasretten
gül suyu ferahlığı
günlerin hoş kokusu
gonca gülüm vahşen
geçtiğim onca şehir
gezdiğim yerler
güzel köyüm kadar değiller
gurbet günlerim sızladı
gördüğüm her hatıra
gelip her taşın toprağın koynuna
giriyorum
gönlüme doluyor mavi huzur
geçerek bir bir sevgiyle
gark oluyor cennet yeşili
gelincik doluyor düşlerim
gamze dolu yüzleri
gönlümü çalan kara gözleri
gelip geçiyor önümden
gençlik günlerin özlemi..

mustafa kaya
04.08.2006 / ağın
www.mustafakaya.net