Bir varmış bir yokmuş.....seninle nefes almakmış hayat.karaymış uçurtma günleri ay deniz ve yakomoz hepsi birer fonmuş...ne beyoğlu kemancısı ne hiç olmayan evimizin yorgun kapıcısı....bahçemde açmaya niyetli hercailer,kelebek büyüsünde gelincikler tek tek kaybolmuş...vuslata eğme boyun gel kır zincirini hasretin yapma ey yar bir daha doğmaz üzerine gün, diyen şiirler yok olmuş..sen yokmuşsun aşk yokmuş
Bırakmadın
Seveyim kimsenin sevmediği kadar seni
Annenden...
Babandan... çok...
Eksiğimi sorsan
Sen! ! ! derim
Bir ayazını sevdim bu şehrin
Birde yağmurdan sonraki kokusunu…
Izdırabım oldu
Saçlarını kurutan alev
Akşamında temmuzun
bilmezdim avuçlarında su taşırken
seni nasıl bekler
son nefesini vermek
üzere olan adam
nasıl bakar yalvaran gözler
kar taneleri arasında
Başucumdaki kitabımsın
Uykumu kaçıran en derin rüyam
Kızılına âşıkken gözlerim,
İki sevdalısı asla buluşamayan
Korsan bir roman
Bana bir bulut al anne,
Ama kara olmasın
Üzerinde gezerken gece melekleri,
Ela gözlerini hatırlatsın.
Birde yıldız koy üstüne
Bilirsin korkarım
Her şey lila;
Kum, güneş ay ve yakamoz
Sevdiğim her ne varsa
Simit ayran,
Çay ve poğaça
Deli kızın kızıl saçları bile
Hayat değilmidir?
Gülerek başlayıp ağlayarak ayrılmak
En nadine varlığından.
Hayat değilmidir?
Gözönündeyken,
Gözlerden ırak olmak.
Bir dudak mesafesi aralara bana
Gerisi sende kalsın hayatın…
Ne işime yarar ki baharın çimeni, böceği
Bir tek nisan yağmurları yağsın
Kahve tadında olsun
Okurken iklim iklim seni,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!