Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

nurlu fecirler var ki
tevbeleri demetler
gökte-yerde nimetler
tükenmeden Mevlayı zikreder
bu bülbüller bıkmaz gülden
güller ölsede hep güzden

kuşlar kanadında selamım
bin özlemde gönderdim Hicaz
benlik yanar yanar yurduna
kutsal ayda kutsal mekan
senden uzak gülbahçesi
bir harabe solgun bana

ağlama hayır! hayat kederle dolsada
şafak güzelliğini! keder için vermeyecek
bahar parıltı güzelliği önlemeyecek
manolya demetleri kapına taksanda
tükenmez sevgi olacak kalplerde
dertlenme hayat çıkmazlarda olsa

bulamadım seni güney şehrinde
efkar basmıyor gönlüme, zihnime
arıyorum umut bağlamadan varlıgını
kayıplardasın adreslerde, alıştım yokluğuna
gel! dünyama karalar bağlamadan
en büyük hata mı? sana aşık olmak!

sensiz olmuyor dualar
muhtacız yardımına,affına
aklımızdan çıkarmayız yüceliğini
saadete ulaşan gönül bilir
seni zikretmeden nasıl yaşanır
tecelli ettin Turu- Sinada

aradım, o sevgiliyi
yıllar yoldaşım,yorgun kalbim
bir gölge bile vermedi kendini
gidermeye hasreti,çileyi
giran oldum sonunda
B-H gülden daha harika

otuz asır önce
Zegma çingene kızı
üzüm bağında hüner elini
öğle güneşi yakmadan
severdi salkım hevenkleri
o kız şimdi Antep müzesinde

bahar geliyor! gün ağrıdıkça başka güne
buz mavisi bulutlar ağırdan gidiyor
son defa arada kış mehtabı
dumanı meşe odunların katılıyor
ağırdan bulutların ardına
herkes harcıyor vaktini odasında

feda olsun onun gibi sultana
o gonca kalpte
gönül celladından merhamet umarken
neleri götürdü gaddar zaman
farkındayken yanar gelmiş zaman
kalem mürekkebi yeter mi!

unuttu ne geliyor
unuttu ne soruyor
unuttu ne telefon ediyor
unuttu ne mesaj gönderiyor
boşunamı yetiştirdim baharları bekledim
ateş,pembe güllerimi