Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

sen ağla, ben yıkımlarda
vazgeçemem aşk sefandan
ılgıt ılgıt nefesin denizden
geliyor okyanus rayihasıyla
her olay sensiz olmuyor
çöl kumlarına yuvarlanalım

rüyamdaki sevgili ülkem
ben yaşadım hayali sevgileri
ben yaşadım en sefil sevgileri
ben yaşadım bitmeyen özlemi
o sevgiliye ne kadar düşkündüm
sonu hüsrana gittiği halde

o ki zatına zeval olmayan
akıl onunla senasını yüceltir
arz ve sema hazır hizmete
onun lutfuyla var oldu
her can her cevher göründü
yedi kat arş ona havale

ne çeşit övülürse övülsün
o övgüden yücedir
iki cihanda nicesiz,nitesiz kudreti
kalem aciz her seride ifade
hakikatinden başka bir şey yok
her şey onu arar durur

ne yaptım,ne ettim
sevgileri bir ten üzerine mi!
bir gözler üzerine mi!
bir elma yanaklara mı!
yada sevgiyi gazel demetinden
kendim gibi sütliman,melek gördüğüm

Akdeniz yaz mevsimi

Osmaniyeden-Marmarise

Yayla günlerini getirdi

bekledim kaç sene
kaderime verilecek ekmeği
her şey geçmişe karıştı
kederin denizinde
umutlar kum tanesi
arayışlar,istenen kısa doğrular

yokluğuna boyun eğmem
bulurum o şehrin esmer caddelerinde
kanıma girdin o resminle
sana aşık olmakla
odamda salınımda nevresim
uykular gece yarısı çekilmekte

Yeterki beni bırakıp gitmesin
Yeterki kadife varlığı odamda olsun
Yeterki sabah çayımda gelsin
Yeterki hesabıma servet katsın
Yeterki safaride beraber olalım
Yeterki KIA otomobili ben götüreyim

tam manada adalete yükseldi
o adaletin ikonu
o cesaretin sembolü
zalimin hücümunu dağladı
Acem diyarı onunla selamet eyledi
o pelerinde yamalar işledi