İçi sıkılısa insanın, gidermiş.
Kimseciklerin yoğun olduğu bir yere.
Gidermis gitmesine de, zamanın göz kırpıp durduğu bir yerde Unutmanın zorluğunu hiç bilememiş mi insan?
Uzunca gitmeler falan işte.
Giderek daha çok sevmeler.
Yada kalarak unutamamak sevdanın kokusunu.
Ve toprak, şefkatin en samimi elidir,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta