Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Mavi umudun rengidir. maviye bakan çocukların umudunu yaşatmak, yarınlarını maviye çevirmek, gözlerini acıyla yaşartmamak gerek. Tebrik ederim.
Yaşam öyle bir kişilik, geceler öyle acımasız ki... Sokaklar o kalabalıkları içinde bile o kadar tenha ki bazen... Sanırsınız bir tek siz yaşıyorsunuz o anda... O kadar yalnız, o kadar paylaşımsız, o kadar çaresiz hisseder insan bazen kendini...
Hele yaşın mevsimi yazdan güze dönmüşse... rüzgarlar daha sert gelir insana, daha bir yakar canını...
Çocukları gözlemek en iyisi böyle zamanda... hayatla onlar dalga geçerler en çok... belki de hayatın acımasızlığını henüz tanımadıklarından.... Biz de mi öyle yapsak ne?.... Unutsak mı hayatın acıtan tarafını?....
Uzun bir yolculuk bana da farklı bir yolculuk yaptırdı... her türlü çağrışıma açık, anlamı çok geniş şiirinizi ve sizi kutlarım Refik Bey.... daha nicelerine.... Saygılarımla......
Ağustosta kışın zemherisiydi reva görülen, kara bulutların güneşi çaldığı, göklerde uçan kuşların bile umutlar gibi tükendiği görünür, çalınan ruhlarıydı şehirlerin sokak aralarından...
Şiirler toplumların aynalarıdır ve puslu aynadan yansıyan ruh halleri...
Kutluyorum Refik Bey... Nice güzel şiirlere... Selam ve Saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta