Üzüldüm Şiiri - Mahmut Bozkurt

Üzüldüm sadece senin yokluğuna,
geceler geceler yoktunuz yanımda ,
sabırsızdım belki ben geçen günlerde,
yalnızlık ti beni korkutan haybede,

varsın olsun beni benden alsın, hiç düşünmedim beni kaybeder gidersin diye,

yokluğun ızdırap varlığın bela , unutma ne sen beni unutursun nede ben seni,

seni unutmak istiyorum ama beceremiyorum. Bilmiyorum bu sevmekten mi yoksa nefretten mi , .

yine bu gece serin bir havada sen geldin aklıma, yıllar unutturur dedim kendi kendime , ne geçen zaman seni unutturdu ne de maziyi,

yaşananlar benimle yürüyor yollarda ,anılar ve hatıralar içimi kemiriyor tüm yaşananlar,

Bir zamanlar deli dolu umutlarla geçti , zaman bile düşman oldu sanki o günlere ,,

bana sor bir daha severmisin eskisi gibi, ne sevecek gücüm kaldı ne de umudum.

Zamanı geri getirmek gibi bir gücüm olsa evet hala seni seven bir garibim bu diyarda ,,,

sen unuttun mu gerçekten maziyi , seninle yaşananları el ele kol kola gezmeleri , sımsıkı sarılmaları, bir ilk ti benim için seninle olmak , sesini kokunu koklamak , yine hüzünlendim gecenin karanlığında ......

Oturmuşum misafirhane bahçesinde seni düşünüyorum bu akşam , ben sensizim sende bensiz sin bu gece ....

Umutluyum , sen varsın içimde, sevinçliyim hala yaşıyorsun diye ,

Gülüyorum biliyormusun , sanki yanımdasın yani başımda.....

Maziye itirazım yok ,yaşananlar yaşandı mazi diye anılmasın anılar , tazedir canlanan anılar.......

Yaşamak güzeldir güzel olanla, yaşlanmak istersin anıları hala canlı olanla ........

Sensizlik yokluk değil tatlı bir ayrılık sanki , acısı var ama ırak değil........

Seni hep eskisi gibi, sende sev beni