Edebiyat mahvolmaz bir günahkâr şairle,
Bu günahkâr şair ki tövbekârdır nefsiyle…
Batıl ki oyalarken, ALLÂH(c.c.) yine dostuydu,
Rab’bini dinliyorken hakikat yoksuluydu…
Sonradan aydınlandı, mum ışığıyla değil,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
