Sen hiç uzaktan uzağa sevdin mi birini ?
Her gece hayalini kurup özledin mi hiç ?
Kokusu burnunda uykuya daldın mı ?
Uzaktan uzağa sevdin mi hiç birini ?
Sabah uyanınca yanında onu aradın mı ?
Olmadığını görünce, gözlerin hüzünlendi mi hiç ?
İlk onun sesini duymak için deli gibi telefona sarıldın mı?
Sesini duyunca dünyalar senin oldu mu hiç?
Gün içinde defalarca arayıp özledim dedin mi ona ?
Sevinçlerinde ona sarılmak yerine hayaline sarıldın mı ?
Ya üzüldüğünde omuzunda ağlamak isterken usulca
Kendi kendine sarılıp ağladın mı sen hiç ağladın mı?
İşte böyle bir şey uzaktan uzağa sevmek denilen şey
Yüreğinde büyütürsün sevdanı aşkını damla damla
Bir gün ansızın çıkıp gelir umudu taşırsın yüreğinde
Sarılacağın günün hayalini kurarsın her gece uyumadan
Yeri gelir canın yanar özlem büyüdükçe içinde
An gelir umutların büyür kalbinde heyecanla
Belirsizliğe bürününce, bütün yollar çıkmaz sokak olunca
Yüreğine gömersin işte o çok ama çok sevdiğin insanı
Tek kürekle sandal yüzmüyormuş öğrendim ben
Sevgi iki taraflı emek mücadele demekmiş meğer
Birebir yaşadım ve öğrendim severken ben bunu
Yüreğime gömdüm bütün emeklerimi gelmeyince
Kayıt Tarihi : 25.2.2025 14:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!