Uzaklıklar Şiiri - Kasım Kobakçı

Ertesi günlerin, beklentilerin var sayılanları,
Önce var olurlar, ana rahmini görmeden.
Ele geçirip, yok ederiz,
Bir yerlere varma hevesini sürekli.
*
Bilmeden, hangisine hasret duyduğumuzu,
Bedenimizin ilk kalp vuruşlarıyla,
İçimizin en derininde, yerleşmiş olarak,
Ötelenir özlemler.
*
En sıcak tenlerde, ufacık bedenlerde,
Arayış filizlendirir, kendi içlerinde.
O sıcaklıkla bütünleşmek amacıyla,
Sızlanırız hem de.
*
İlk harfler,
İlk durak, ilk kalp çarpıntısı,
Yeryüzünü derinden,
Tanıma kaygısıdır özlem.
*
İhtiyarlığın yolunu arayanlara,
Özlemler yarışıdır kavuşmak.
Yanındaki yoldaşa, manzaralara kavuşmak,
Yol almaktır özlem.
*
Hani benim sana vardığım, ilk gün gibi.
Bir İzmir akşamında içten,
İçten bir Bursa duygusuyla,
Bir evlatken henüz Bursa'da, gençten,
Bir inatlaşma dönemiydi, kalıtsal,
Omuzdaşlığımda İzmir dahi.
*
Uzaklıklar, bitmeyen,
Sevilenlerin mesafesidir,
Durdurulmayan ve
Yumuşatılan özlemlerle.