Hüzün penceremden seyrederken yaşananları.
Yıkılan hayalleri, kaybolan umutları.
Nasıl bir kaderdir ki payıma düşen hep acı.
Bir ışık bekliyorum yarına dair.
Ararken uzak ufukları.
Gecenin hiçliğinde sessizce ağlar gözlerim.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta