Uzak tepelerdeki ışıklar Şiiri - Yorumlar

Gözlerimizle dokunmak isteriz uzak tepelerdeki ışıklara;
hem cok uzak oluruz, hem de yüreğimiz kadar çok yakın…

gözlerimiz acır;
görememekten değil, dokunamamaktan canım…

Ellerimiz ayaklarımız çok üşür;
avuçlarımızın arasına alıp tutmasını bilememekten değil, tutamamaktan canım…

Uzak tepelerin ardındaki ışıklari özleriz;
hem gerçek hem de gerçek olmayan…

İçimizdeki masum, uslanmaz, utangaç çocuklar “yeni hayat” koyarlar;
o uzak tepelerde yüreklerimizi ısıtan, aydınlatan ışıkların adını...
ellerini uzattıklarında ulaşamayacaklarını, dokunamayacaklarını bile bile..
aşık olurlar balkonlardaki çiçeklerin bakışlarında birbirlerini bularak…

rüzgar tuzlu gözyaşlarını karıştırır yanar, acır gözler;
özlemlerin,umutların ve düşlerin, gerçekleşememesinin hüznüyle…

Yüreklerin bulduğu sevgi ile aklın bulduğu korku düellosu başlar;
çocukların uslanmaz yürek ve beyinlerinde…

yürekler ve beyinler uzlaşır;
sevgi düşlerin çizdiği bir nehir ve denizi birleştiren bir köprü olur sonunda…

ellerimiz üşümesin, rüzgarlar dağıtmasın diye… yüreklerimizde taşırız düşlerimizi…


Evet, Düşler, Umutlar,Gerçekler ve Aydınlıklar Şairi;

Masum dillerde söylenmis türkünün anımsanmayan sözleriyle ıslıklarda kalan melodisinin inadina hüzün ve ayrılık…

Satir aralarinda kaybettirilmis inanclarimiz herbiri digerinden karisik…
adina Özgürlük dedigimiz meydanlarsa, saatlerin altina karakollar dizmisler yan yana
ÖZGÜRLÜK demek yasak
yüksek sesle ses verebilmek te SEVDALARIMIZA…

Yüreklerimiz çok yanıyor, sevdiklerimizden değil, sevemediklerimizden
Yaşam kayıyor elllerimizden, tutamadığımızdan değil, zamanımız dolmakta olduğundan canımın içi…


Duygu ve düşünce yoğunluğunda bir düş, bir masal, bir yaşam, bir hüzzam şarkı tadında… dünün, bugünün ve yarınların haykırışlarının bütünlüğünde duru bir dille yazılmış bir şiir…
kutlamanın yetersiz kaldığı bir duyguyla kucaklıyorum şairi…

Şiir insan olgusunu, ilişkilerini o kadar irdeliyor ki, tarifi mümkün değil. Felsefe, gözlem, ayırt edici ifadeler günümüzdeki insanlığın değer yargılarını bir bir ameliyat ediyor.

Dayatma anlayışının özgürlükleri engellediği günümüzde,

Her insan, kendisi gibi düşünenlerle birlikte güzel bir dünya oluştursa ve kendilerince bir yaşam tayin etseler, karşılarına, dayatma çıkıyor.

Hayır! Bizim dediğimiz gibi olacak, sizler bölücüsünüz. Deniyor.

Anlaşılıyor ki, bir ülkede toplumsal erki, sayısına bakmadan elinde tutanlar özgür sadece...

Erkin kaynakları ise, silah, sermaye ve varlık için oluşturulan putlar.

Çalışmanız her zamanki güzellikte dolu doluydu. Beğeni ve imrenerek okuduğumu ifade etmeden geçemeyeceğim.

Teşekkürler kardeşim. Paylaşımlarınız için.

Yaşadıklarınızı,yaşayamadıklarınızı nede güzel anlatmışsınız mısralarda.Bu şahane şiirde diğerleri kadar içten ve etkileyici.Selam saygı ve sevgilerimle..

Çok güzel, tüm bir yaşamı tutulan ve kaybedilenler öyle güzel akmış dizelerde. Gönlünüz bahtiyar kalsın.

çok yoruldum, yorgun yaşadım ….
iş işten geçti, o tepeler ve ışıkların geride kaldığını şimdi anladım. Yorulma canımın içi:) Harikaa diyecek söz yok ekliyorum şiir listeme sevgiyle yüreginize saglık

O çocuk masumiyeti altında anlatılan,özlemle yoğrulmuş,hemen her okuyanı kolayca etkisine alıp götüren çok güzel bir şiir okudum.Dizeleriniz son derece yalın ve saf bir anlatımla,duygu seli yaratıyor okuyanda...

Uzak tepelerde ki ışıklar,bu sözünüz çok şey anlatmakta gerçekten..Belki hayatın yakalanamayışına,belki ıskalanışına,belki geçmişe ait izlerde solan görüntülere,belki yaşamın paylaşılabilen en güzel anlarının hatırlanışına bir özlem..Belki de,o çocuk masumiyetine dönersek,gün geçtikçe yaşanan olumsuzlukların ve kirlenen ruhun gölgesinde,tekrar o çocuk masumiyetine dönmek,o hayalleri tekrar baştan yaşayabilme,isteyebilme,anlamlandırabilme arzusu ve buna duyulan özlem.Ve ışıklar,karanlıklarımıza her zaman yol gösteren,engin çağdaşlığı,bilgeyi betimleyen,olmazsa olmazımız ışıklar..Bu bağlamda,şairin kendi yüreğinde yorumladığı bir geleceğe aydınlık özlemi belki de..

Ortak kanı sanırım,şiirleriniz oldukça duygu yoğunluğu yaratmakta ve okuyanı içine çekmekte..O anı yaşar gibi hissettirmekte..İşte bunu hissettirebilmeniz çok anlamlı ve çok güzel sayın Çeştepe..O gören yüreginizi kutluyorum,sizin şiirlerinizi okumak benim için büyük keyif..Saygılar sunuyorum..

Usta bir kalemin yüreğinde saklı duygulu bir çocuk...

alıp götürür yaşanmışlıklara ya da yaşanamamışlıklara...bazen öyle bir dokunur ki hayata, içinde yaşadığın özlediğin tüm anılara...

okurken düşündüren, düşünürken çocuğum dedirten özlemlere...

kutlarım Cevat bey
okurken haz aldığım, o hazzı yaşarken uzaklara daldığım dizelere teşekkürler

teşekkürler yüreğe ... teşekkürler kaleme

saygılarımla

geride kaldı (mı) o balkonda çiçeklerle konuşan çocuk... yine de o yüreği korumuş, yorulmuş ve yorgun yaşamış olsa da... sevgiler

Şiirselliği yakalamak kaygısından okadar uzak ki kaleminiz,kimse bunun aksini söyleyemez.

Ve ışığa olan duyarlılığınız, her yeni doğan 'gün'ün aydın'lığına şiirsel bakış...
(Hergün yeni bir başlangıç yeni bir umuttur çünkü)
İşte böyle,şairin sevgisi tükenmemeli insanlığımızın tükenmemesi adına...

Tebrik ediyorum tüm içtenliğimle..sevgiyle..

Keşke cocuklarımız, hayallerimiz bitmese. Harika bir yorum. Kutlarım.